top of page
Search
Writer's pictureLytotr

Είδα την Θεατρική Παράσταση RE-MEMBER ME (UK)

RE-MEMBER ME (UK) του Dickie Beau Σε σκηνοθεσία του Jan-Willem Van Den Bosch

Under The Radar 2018, The Public Theater, Newman Theater Σάββατο, 6 Ιανουαρίου

Όταν ο ηθοποιός, περφόρμερ και lip sync artist Dickie Beau συνειδητοποίησε ότι πιθανόν να μην παίξει ποτέ τον ρόλο του Άμλετ, αποφάσισε να δημιουργήσει τον δικό του mix-tape Άμλετ, ο οποίος συνομιλεί με τις ιστορικές ερμηνείες του ρόλου από μεγάλους ηθοποιούς. Χρησιμοποιώντας στοιχεία camp, drag performance και documentary theater, ο Dickie Beau συνθέτει μια ιστορία μέσα από ηχογραφήσεις του Sir Ian Mckellen, Sir JohnGielgud, John Wood (Θεατρικού Ατζέντη), Sir Richard Eyre, Sean Mathias, Suzanne Bertish, and John Peter. Οι φωνές τους μας μεταφέρονται με αριστοτεχνικά φτιαγμένα lip sync βίντεο όπου ο Buau ερμηνεύει με χιούμορ τις ηχογραφημένες αφηγήσεις.



Η προσοχή του δημιουργού στρέφεται στην παράσταση του Hamlet (1989) σε σκηνοθεσία Richard Eyre. Από μια ηχογράφηση της Stephen Ashby, που ήταν αμπιγιέζ στην συγκεκριμένη παράσταση, μαθαίνουμε λεπτομέρειες για την αποχώρηση του Daniel Day-Lewis στην μέση της παράστασης, μετά την σκηνή του φαντάσματος του πατέρα του Άμλετ. Η Ashby περιγράφει πως ντύνει τον αντικαταστάτη και τον σπρώχνει στην σκηνή για να ολοκληρώσει την παράσταση που έχει παρατήσει στην μέση ο Daniel Day-Lewis. Τον ρόλο του Άμλετ, τελικά, αναλαμβάνει ο Ian Charleson, ο οποίος είναι ήδη σοβαρά άρρωστος με AIDS και ερμηνεύει τον Πρίγκηπα της Δανίας ως τον τελευταίο του ρόλο, πριν πεθάνει ένα χρόνο αργότερα.


“Anybody can play Hamlet. Whatever you happen to bring to the part will apply.” – Sir Ian McKellen, in conversation with Dickie Beau, 2015


Η παράσταση μετατρέπεται σε εγκωμιασμό της ερμηνείας του Charleson. Μέσα από το παράδειγμα αυτής της θεατρικής ιστορίας, ο Dickie Beau αναδεικνύει έναν προβληματισμό γύρω από τους κλασικούς κανόνες διανομής του ρόλου. Ίσως τελικά ο Άμλετ να είναι ένα queer αγόρι που πεθαίνει από AIDS καθώς παλεύει με το φάντασμα του μάτσο πατέρα του. Οι μονόλογοι του Άμλετ μετατρέπονται σε disco στιγμιότυπα που σχολιάζουν το επικείμενο θάνατο του ηθοποιού και του ρόλου.


Ταυτόχρονα, η προσωπική αναζήτηση του Dickie Beau σε σχέση με τον χαρακτήρα του Άμλετ συνεχίζεται. Προς το τέλος της παράστασης, ακούμε για πρώτη φορά την δική του φωνή. Γυμνός από τις φωνές που ερμηνεύει, ο Dickie Beau ομολογεί ότι ίσως βρέθηκε εδώ για να παίξει έναν δευτερεύοντα ρόλο, ίσως τον γελωτοποιό.


Post Show Discussion

Μέρος της εμπειρίας αυτής της παράστασης ήταν και η συζήτηση με τον Dickie Beau. Χαρούμενος, ταπεινός και ευφυής, μίλησε για την διαδικασία σύνθεσης αυτής της παράστασης ως ένα ευτυχές ατύχημα που διαμορφώθηκε μέσα από τις συνεντεύξεις που μάζεψε, τεχνικές δυσκολίες και τον περιορισμένο χρόνο προβών πριν την πρώτη παρουσίαση της παράστασης. Συζήτησε, επίσης, της παιδικές του αναμνήσεις από την εποχή που ανέβηκε ο Άμλετ του Richard Eyre με πρωταγωνιστή τον Ian Charleson, όταν το Clause 28 του Local Government Act 1988 απαγόρευε “την εκ προθέσεων προώθηση της ομοφυλοφιλίας ή την δημοσίευση υλικού που σκόπευε στην προώθηση της ομοφυλοφιλίας” στην Μεγάλη Βρετανία.

Comentarios


bottom of page